Naast het ek-voetbal, de tour, wimbledon en de olympische spelen vindt er in deze sportzomer nog een belangrijk sportief gebeuren plaats: it Hartwert-iepen. Iedere dinsdag begeven schakers van vlees en bloed zich naar het rustieke dorpje onder de rook van Bolsward om daar met hart en ziel te strijden op het geblokte bord met 64 velden. Omstreeks acht uur worden de digitale klokken in werking gesteld en rond elven verdwijnen de stukken weer in de doosjes. In de tussentijd heeft zich van alles afgespeeld. Heroische overwiningen worden afgewisseld met tragische nederlagen.

Dinsdag 14 juni al weer voor de zevende keer.  Acht schakers waren aanwezig en twee spelers bleven ongeslagen: Taeke Bergsma en HarmJan Dijkstra. Taeke won vijf partijtjes en boekte twee remises. HarmJan deed het nog ietsje beter. In de slotronde  ( tegen Taeke) hoefde hij zijn enige halfje in te leveren en zo schreef hij zijn derde dagzege op zijn palmares. Siebe de Jong, doorgaans ook voor geen kleintje vervaard, bleef steken op op viereneenhalf uit zeven en werd daarmee derde.

Dölle Josef stelde met drie uit zeven enigszins teleur maar werd toch nog vierde. Garmen Hageman begon met twee overwinningen maar wist daarna nog slecht een remise te boeken, hetgeen een vijfde stek opleverde. Altena speelde zeven avontuurlijke potten doch boekte net iets te weinig rendement: 2 uit 7. Die zelfde score gold ook voor Lambertus Hylkema en dat stemde hem tot tevredenheid. Vooral de remise tegen Siebe mocht er zijn. Hylke Feenstra won een partij en remiseerde met Lambertus. Hij nam derhalve de rode lantaarn mee naar Tjerkwerd maar hij droeg deze poedelprijs met opgeheven gemoed. ' Nije wike bin ik der wer' , daarmee de geest van Hartwert goed weergevend. Deelnemen is belangrijker dan winnen.

De dank  ging uit naar het echtpaar Sikma. Voor de genoten geneugten. En dat merkte menig echtgenote vannacht ook op (hjd)